Het debat over het beleid van de Federal Reserve is geïntensiveerd tijdens het symposium in Jackson Hole, waarbij de politieke druk toeneemt voor agressieve renteverlagingen, zelfs terwijl de kerninflatie boven het doel blijft. Er zijn twee mogelijke paden naar voren gekomen. In het eerste geeft de Fed toe aan oproepen voor rentekortingen tot wel 300 basispunten, waardoor de markten worden overspoeld met goedkope liquiditeit en de kern-PCE-inflatie tegen 2026 mogelijk stijgt van 2,8% naar meer dan 4%. Een dergelijk scenario zou de Amerikaanse dollar kunnen doen kelderen onder de 90 op de DXY, waarbij meer dan 10% van zijn waarde sinds januari verdwijnt, en brede activareeksen zoals aandelen, goud en cryptocurrencies nieuw leven inblaast. Vooral Bitcoin kan beter presteren naarmate de reële rentetarieven diep negatief worden en het vertrouwen in de onafhankelijkheid van centrale banken afneemt.
Als alternatief, als de Fed de beleidsrentes stabiel houdt om haar institutionele geloofwaardigheid te behouden, zullen de inflatiedrukken nog steeds toenemen door Trumps “Big Beautiful Bill” en de bestaande tarieven. In dit scenario met een langzamere opbouw kunnen de opbrengsten van staatsobligaties tegen volgende zomer stijgen tot 4,7%, wat bescheiden renteverhogingen door de markten weerspiegelt in plaats van verlagingen. De dollar zou geleidelijk verzwakken en de inflatie zou stijgen naar 3,0%–3,2% zonder een dramatische piek. Zelfs hier kan Bitcoin dienen als een strategische afdekking en een alternatieve waardebewaarplaats bieden naarmate tekorten groeien en fiscale onzekerheid toeneemt.
Analistenprognoses geven aan dat het pad van Bitcoin kan afwijken afhankelijk van de ernst van de inflatie. In een scenario met snelle verlagingen en hoge inflatie zou BTC een scherpe parabolische rally kunnen maken die doet denken aan vorige cycli, met doelen ruim boven de huidige all-time highs. Daarentegen kan onder een gecontroleerd scenario de volgende fase van Bitcoin geleidelijker verlopen, consoliderend boven $100.000 terwijl de institutionele interesse verdiept. Belangrijke variabelen zijn de impact van tarieven op inputprijzen, de communicatie van de Fed over rente-richtlijnen, en de wisselwerking tussen fiscale stimulansen en kosten van schuldendienst. Uiteindelijk, ongeacht het beleidsparcours, positioneert Bitcoin zich als een niet-soevereine asset met een gelimiteerde voorraad als een overtuigende afdekking en veilige haven tegen macro-economische risico’s, vooral voor beleggers die diversificatie zoeken buiten traditionele markten en fiatvaluta’s.
Reacties (0)