Blok zinciri ağlarını sınıflandırmak için yasal bir çerçeve sağlamak amacıyla getirilen CLARITY Yasası, ‘olgun blok zincirleri’ni öncelikle merkeziyetsizlik ve işlem hacmi eşiklerine dayalı olarak tanımlar. Ancak, sektör gözlemcileri, Yasa’nın mevcut tanımının, konsensüs mekanizmasının sağlamlığı, zincir içi yönetişim süreçleri ve gerçek dünya varlık entegrasyonları gibi kritik boyutları göz ardı ettiğini savunmaktadır. Bu dar yaklaşım, düzenleyici açıklığı zayıflatabilir ve teknolojik yeniliği engelleyebilir.
Merkeziyetsizlik Ölçütleri
Yasa kapsamında, bir ağ en az düğüm dağılımı ve işlem sonluğu gereksinimlerini karşılıyorsa olgun sayılır. Eleştirmenler, sadece coğrafi dağılımın koordineli saldırılara karşı direnç sağlamadığını ve doğrulayıcı setleri içindeki ekonomik veya oy gücünün dağılımını yansıtmadığını belirtmektedir. Kesme şartları, doğrulayıcı değişim oranları ve pay yoğunluğu gibi ek faktörler ele alınmamaktadır.
Güvenlik Hususları
Yasa, protokol düzeyinde güvenlik denetimleri ve zafiyet açıklama uygulamalarına sınırlı vurgu yapmaktadır. Bir blok zinciri merkeziyetsizlik kriterini karşılayabilir ancak akıllı sözleşme açıklarına veya konsensüs katmanı zafiyetlerine karşı savunmasız kalabilir. Önerilen geliştirmeler arasında bağımsız güvenlik değerlendirmeleri zorunlu kılınmalı ve temel protokol bileşenlerini etkileyen kod değişiklikleri için raporlama yükümlülükleri getirilmelidir.
Yönetişim ve Yükseltilebilirlik
Yönetim çerçeveleri protokoller arasında büyük farklılıklar göstermektedir; zincir dışı çoklu imza düzenlemelerinden zincir içi oy kullanma şemalarına uzanır. Yasa, yönetişim şeffaflığı veya geliştirici-topluluk uyumu gibi ağ dayanıklılığı ve zamanında yükseltme koordinasyonu için kritik faktörleri ayırt etmemektedir. Politikacılara, öneri zamanlaması, toplantı çoğunluğunun sağlanması ve geçmiş yükseltme başarı oranları dahil olmak üzere yönetişim olgunluk ölçütlerinin entegre edilmesi çağrısında bulunulmaktadır.
Öneriler
Olgun blok zincirlerinin sınıflandırmasını iyileştirmek için uzmanlar, merkeziyetsizlik, güvenlik, yönetişim ve gerçek dünya varlık etkinliği gibi kriterlere ağırlık puanları atan modüler, kriter tabanlı bir yaklaşım önermektedir. Aşamalı bir sistem, ağların olgunluk aşamalarından geçmesine izin verebilir ve düzenleyiciler ile piyasa katılımcılarına daha ince ve veri odaklı bir olgunluk değerlendirmesi sunabilir.
Bu iyileştirmeler olmadan, CLARITY Yasası düzenleyici kör noktalar yaratma riski taşımakta, ağları yanlış sınıflandırabilir ve uyumluluk kaynaklarını yanlış tahsis edebilir. Devam eden paydaş danışmaları, gelecek yasama inceleme döngüsünde revizyonların şekillenmesine yardımcı olması beklenmektedir.
Yorumlar (0)